Wilde cichorei

WILDE CICHOREI – Cichorium intybus
Composietenfamilie
Wilde cichorei

NAAMGEVING
De volksnaam wegenwachter verwijst naar het gedrag van de plant om zich massaal in bermen langs (auto)wegen te verspreiden. Cichorium is samengesteld uit de Griekse woorden kioo (‘wegggaan’) en choorion (‘naast het veld groeiend’), een vrije vertaling voor ‘ik ga langs het veld’. Intybus betekent ‘melksap´ en is een leenwoord uit het Arabisch.

VOORKOMEN
De plant komt voornamelijk voor in het rivierengebied, langs wegen, op grasland en braakliggende terreinen. De lilablauwe bloem bloeit van juli tot in de herfst.

GEBRUIK
In de Franse tijd, toen Napoleon Engeland economisch wilde blokkeren, mocht er geen koffie worden geïmporteerd, heeft men de van de plant gebruikt als koffiesurrogaat. De wortel werd gedroogd en gebrand, waardoor karamelachtige en aromatische stoffen ontstonden die leken op de koffiesmaak.
Cichorei werd ook als geneesmiddel gebruikt tegen onder andere lever- en galziekten.
Cichorei met zeldzaam voorkomende witte bloemen, had volksgeneeskundig een reinigende kracht. Deze reinigende kracht zou ook op de ziel over worden gebracht, waardoor de drager van een witte bloem in staat wordt geacht zich te bevrijden van aardse zaken en verleidingen.
Als groente werd de plant ook in donkere ruimten gekweekt, waardoor het bladgroen zich niet kan vormen. Het blad werd dan als witlof gegeten.